Navigatie-instrumenten

Constellaties

Op zee, met zo weinig kunstlicht om je heen, wordt de wereld aardedonker en komt het heelal tot leven. De constellaties zijn fel verlicht en spatten uiteen in felle twinkelingen. Voor de onervaren kijker een prachtig schilderij, maar voor de zeevaarders uit de geschiedenis een noodzakelijk gegeven om te bepalen waar ze waren. Navigatie-instrumenten laat zien hoe vindingrijk de mensen waren en hoe snel de navigatie methodes elkaar opvolgden.

Navigatie

Tot in de vorige eeuw waren schepen nog afhankelijk van de zon, maan en sterren om de locatie te bepalen. Met de eerste navigatie-instrumenten bepaalden zeelui hoe noordelijk of zuidelijk ze zich bevonden. Astrolabia, graadstokken en Davis kwadranten werkten allemaal volgens hetzelfde principe: ze konden de hoek meten die de zon of een ster met de horizon maakte. Een ware vorm van vakmanschap die veel huidige zeilers tegenwoordig niet meer beheersen. Vandaag de dag vinden we dankzij satellieten eenvoudig de weg. Vroeger was navigeren veel moeilijker, zeker op zee. Toen de rol van de scheepvaart steeds belangrijker werd, groeide de behoefte aan preciezere plaatsbepaling. De octant en sextant werden uitgevonden. Deze werkten volgens hetzelfde principe, maar waren veel nauwkeuriger dan hun voorgangers.