Op het moment dat hij dit schilderde, beheerste hij dit type groepsportret van de stedelijke burgerwacht volledig; het was zeer uitzonderlijk om zoveel opdrachten voor schutterstukken te krijgen en getuigt van zijn grote vaardigheid en noeste arbeid.
De compositie is met twee rijen niet heel dynamisch, maar was nodig was om de negentien officieren en onderofficieren op dit meer dan 4 meter lange doek te krijgen. Toch wist Frans Hals beweging te suggereren met zijn kenmerkende virtuoze penseelstreek en het subtiele lijnenspel van wapens en vlaggen.
Wie is Frans?
En heb je Frans Hals al gevonden? Hij is de tweede van links op de bovenste rij en heeft als enige geen attribuut of sjerp. Zoals de meeste Haarlemse mannen was hij een gewone schutter en die komen verder niet op Haarlemse schutterstukken voor. Dit is een van zijn artistieke hoogtepunten, maar na 1639 volgden nog vele andere opdrachten. Hij bleef zijn leven lang schilderen, ook toen hij de 80 al was gepasseerd, en bereikte daarmee een voor die tijd uitzonderlijk hoge leeftijd.