Erwin Wurm - Am I a House?

De mens

In de kern gaat zijn werk over de mens, onze alledaagse realiteit en de absurditeit die daarmee gepaard gaat. De nog altijd groeiende reeks One Minute Sculptures, waaraan Wurm al meer dan vijfentwintig jaar werkt, is daarvan een sprekend voorbeeld. Deze beelden bestaan uit gewone voorwerpen, zoals een trui, meubel of een paar tennisballen, voorzien van een instructie. Vervolgens is het aan de toeschouwer om het werk tot leven te wekken of af te maken. En dus plaats je een stoel op je borst door je armen in de leuningen te haken, met een ongemakkelijk geknakte nek tot gevolg (The Idiot II, 2003). Wurm speelt op deze manier met de traditionele rol van de bezoeker. Alleen kijken is niet voldoende, want: ‘Dan telt het kunstwerk niet.’

Grote meubels

Het werk van Wurm is toegankelijk en humoristisch, maar zet ook aan het denken. Neem bijvoorbeeld zijn Narrow Furniture: herkenbare, levensgrote meubels, die Wurm ‘samenperst’ tot benauwende afmetingen. Smalle versies van een bed, een bad en een urinoir wijzen de kijker op de voormalige functies van de kamers van de Osse villa. Tegelijkertijd verwijzen ze naar het milieu waarin de kunstenaar opgroeide: het naoorlogse Oostenrijk, dat in zijn ogen streng, ouderwets en patriarchaal was. Met zijn persoonlijke ervaringen als uitgangspunt vertelt Wurm een universeel verhaal.