Kiny Copinga, 'Geen weg terug'

Het imposante beeld op het museumterrein van Kiny Copinga, Geen weg terug uit 2004, verbeeldt de Schokker vrouw, die voor de laatste keer via de voordeur haar huis verlaat om nooit meer terug te keren. Ze kijkt uit vanaf het voormalige eiland over het nieuwe land, dat ooit zee was. Het beeld staat symbool voor de ontruiming van Schokland en getuigt van het lot, maar ook de wilskracht van de Schokker bevolking. Maar het vertelt ook iets over een nieuwe polder, vol met kansen.

(On)vrijheid

De bevolking van Schokland werd van hun vrijheid beroofd: in 1859 werd het eiland ontruimd en moesten de Schokkers verhuizen naar plaatsen als Vollenhove, Kampen, Urk en Volendam. De Noordoostpolder, waar Schokland nu door wordt omringd, werd aangelegd in de jaren '40 van de vorige eeuw. Deze polder gaf pioniers en boeren de vrijheid een bestaan op te bouwen op nieuw land. Het beeld vertelt over onvrijheid en vrijheid. Beide thema's komen aan bod in Museum Schokland, waar de verhalen worden verteld van het gebied Schokland, vanaf de prehistorie tot nu – en verder. Deze verhalen houden ons tot op de dag van vandaag een spiegel voor: hoe verhouden wij ons tot een gebied, hoe gaan wij om met de natuur en waar voelen wij ons thuis?