Caroline Walker

Vrouwen

Op grote doeken en kleine panelen registreert Caroline Walker het dagelijks leven van vrouwen in haar omgeving. Met gevoel voor licht en kleur zoomt ze in op vluchtige momenten tussen privé en publiek. Van haar eigen dochtertje in de woonkamer tot een schoonmaker in een anonieme hotelsuite: Walker creëert filmische taferelen die we gadeslaan via ramen, doorkijkjes of weerspiegelingen.

Schilderijen

Fotografische snapshots, vaak heimelijk genomen, dienen als basis voor Walkers schilderijen in olieverf. Hoewel haar werken allerlei scenario’s suggereren, onthult ze deze nooit volledig. Het blijft gissen naar wat zich heeft afgespeeld voor en na dit zorgvuldig stilgezette moment, welke sfeer er hangt of wat de lichaamstaal van een personage uitdrukt. De scènes hebben iets afstandelijks, maar zijn voor Walker soms uitgesproken persoonlijk. Behalve haar dochter komt ook Walkers moeder voor in meerdere portretten.

Kijken

Een leitmotief in de tentoonstelling is het venster, een klassiek thema in de schilderkunst dat ook als metafoor dient: het schilderij als venster op de wereld of het venster als afspiegeling van de werkelijkheid. Walker geeft het raam vaak letterlijk weer en laat de toeschouwer er doorheen kijken. Daarmee maakt zij het kijken zelf, de gekadreerde blik, tot onderwerp. Ze laat ons stilstaan bij hoe wij naar anderen kijken én nodigt uit om beter naar onszelf kijken.