Een intiem en monumentaal portret uit 1996 van Liesbeth Wezelaar (1917-2003). Ze zit op een divan, dit is een lage rustbank. Haar hond ligt naast haar te slapen. Het lijkt een beetje alsof Liesbeth in haar eigen wereld is. De schildertoets van Arie Schippers is zacht en licht. De kwetsbaarheid van de oudere vrouw krijgt daardoor extra kracht.