Reeds in de zeventiende eeuw waren voorstellingen van bellenblazende kinderen populair. In deze genrevoorstelling zijn beide jongens groot in het vlak geplaatst, in een nis en achter een balustrade, en beiden kijken schuin naar boven waar rechts een zeepbel opstijgt.
Symbool
Bellenblazen had ook een iconografische connotatie. Omdat zeepbellen snel uiteenspatten en hen dus een zeer kort leven is beschoren, staan zij symbool voor de vergankelijkheid en voor de kortstondigheid van het menselijk leven.